Een buurman gaat naar buiten. Ze lopen net naar binnen. Het raam waar de muziek nog uit komt wordt dicht geslagen. Toevallig loopt een begeleider buiten. Die moet het geheel gezien en gehoord hebben. De melding wordt met boosheid ontvangen. Er worden woorden gewisseld. De stemming slaat om richting serieuze escalatie.
Waarom?
Voelt de leiding dat ze ondanks al hun pogingen niet slagen om de overlast te beperken? Is het frustratie over het proces? Is het frustratie over de buurt die "zeurt"? Ik vermoed het eerste. Maar niemand zal dit ooit bevestigen.
Een samenleving is ten slotte samen leven zoals de burgemeester zei. Zou hij dan ook bedoelen dat je samen wakker ligt op de muziek van je buurtbewoners? Is dat dan agressief bejegend worden door de begeleiding die er voor moet zorgen dat de overlast beperkt wordt? Is dit Nederland waar de daders slachtoffers zijn? Waar de buurtbewoners zeikerds zijn en de RIBW bewoners gezien hun achtergrond met een fluwelen handschoen worden beschermd?
Vragen vragen. Wie gaat me antwoorden?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten