Hoe zoiets begint

In 1999 zijn er in de Mariastraat een aantal oude huizen gesloopt. Zij moesten plaats maken voor iets nieuws. Dat nieuwe werd het RIBW huis.

Een aantal van de buurtbewoners van nu woonden er toen ook al. Van hen komt deze overlevering. Het huis werd aan de buurt gepresenteerd als een huis voor mensen die weer op weg geholpen moesten worden om hun plekje in de maatschappij te vinden. Dat klonk voor iedereen (sociale mensen als ze zijn) als een heel mooi plan. Tijdens bijeenkomsten op het gemeentehuis is meerdere malen (door de toenmalige wethouder) verzekerd dat er niet meer overlast zou zijn dan wanneer er een gezin zou komen wonen.

Dat is niet de waarheid gebleken. Door de jaren heen is er overlast geweest. Dit was meer af dan toe. Dus er viel mee te leven. Een aantal keer ging het toch mis. Een bewoner vond het normaal om auto's te bekrassen met sleutels en een ander had een fetish voor zijn overbuurvrouw. Deze bewoner heeft uiteindelijk bij haar ingebroken en haar trouwfoto's gestolen om zich er mee te plezieren.

Verder was er de jaarlijks terugkerende geluidsoverlast als de zomer begon. Ja want binnen roken is vervelend, dus dat moet met het raam open en de muziek kan dan niet zachter. Sommigen begrepen dit anderen bleven dit als de normale gang van zaken beschouwen. Hierover is door ons de afgelopen jaren minimaal 50x geklaagd bij de leiding van het RIBW huis. Reacties varieerden dan van "vervelend zeg" tot "welk kamernummer gaat het om" en af en toe werd er ook wel adequaat gereageerd. Maar genoeg over de overlast daarover later meer.

Ondertussen blijkt dat de regels van het spel door de overheid zijn veranderd. De bewoners van het eerste uur die een beetje raar waren zijn ingewisseld door jongeren vanaf 16 jaar (dit was 21 of 23..) met een dubbele problematiek. Een enkele problematiek is niet meer voldoende om hier terecht te kunnen. Even uitleggen wat een dubbele problematiek is dan heb je EN een psychische aandoening EN een drank en/of drugs verslaving. Dus beeld je even in jongeren die niet in staat zijn voor zichzelf te zorgen met een psychische aandoening en een hang naar drank en drugs met 21 man bij elkaar in een huis tegen het centrum van Bussum aan. Wat kan daar nou mis gaan???

In dit spel worden de regels eenzijdig veranderd zonder dat mee te delen en zonder dat de andere spelers er uit kunnen stappen. Dat voelt niet helemaal als fair.

Maar goed, zo is het dus begonnen.