Me and my ghettoblaster deel 2

Vannacht was het weer raak. Om half 3, heen, om 3 uur terug, om 4 uur nog een keer heen. 3 gasten met ghettoblaster, hiphop voluit aan, meeschreeuwen en heel veel kanker roepen. Voor ze om 3 weer het dorp inliepen gingen ze bij de buren om de hoek op de vensterbank eerst nog een joint roken.

Ze zijn gefilmd...

Half 3

4 uur

Vanochtend verhaal gehaald bij RIBW huis. Ze waren het niet, zei de begeleiding. De notoire overlastgever met ghettoblaster is gisteren het huis uit gezet. Het waren mensen van de Mariaschool, zegt de begeleiding van het RIBW huis.

Wat ik wel weet is dat de volgende keer dat die ghettoblaster door de straat loopt er actie wordt ondernomen door diverse buurtbewoners. De eigenaar van de ghettoblaster is gewaarschuwd!

Update 29-06-2014:  Een buurjongen heeft ze geindentificeerd als vrienden van bewoners van het RIBW pand. Ze kwamen er dus niet vandaan. Maar ze gingen er wel heen. Tja hoe moet je dit dan zien? Geen verantwoordelijkheid RIBW huis maar wel gevolg van...??

Even heel iets anders...

Zomaar een berichtje in de Telegraaf.

De man schopte in januari een jongetje van drie jaar zonder aanleiding in zijn gezicht. De verdachte kampt met grote psychische problemen, gebruikt veel drugs en wisselt vaak van medicijnen, bleek tijdens de zitting. Door een psychose dacht hij dat het 3-jarige ventje op z'n loopfiets ruzie met hem zocht, meldt RTV Utrecht.

En de bijbehorende politie melding van 3 januari.

Dit had (of zou) hier in de straat kunnen gebeuren. Is dit dan echt wat er nodig is voordat wij in bescherming worden genomen tegen tieners met "dubbele problematiek" die met 21 man dicht op elkaar in één huis wonen??

Ik mag hopen van niet. Errug benieuwd naar de uitspraak van de rechter over 2 weken.

Me and my ghettoblaster

Dinsdag avond 24 juni 2014, een uur of 11. Twee gasten hangen onder een lantaarnpaal met een ghettoblaster. Drinken bier. Lijken dronken. Muziek staat ietsjes te hard. Net zo hard dat je uit je remslaap wordt gerukt.

Een buurman gaat naar buiten. Ze lopen net naar binnen. Het raam waar de muziek nog uit komt wordt dicht geslagen. Toevallig loopt een begeleider buiten. Die moet het geheel gezien en gehoord hebben. De melding wordt met boosheid ontvangen. Er worden woorden gewisseld. De stemming slaat om richting serieuze escalatie. 

Waarom?

Voelt de leiding dat ze ondanks al hun pogingen niet slagen om de overlast te beperken? Is het frustratie over het proces? Is het frustratie over de buurt die "zeurt"? Ik vermoed het eerste. Maar niemand zal dit ooit bevestigen.

Een samenleving is ten slotte samen leven zoals de burgemeester zei. Zou hij dan ook bedoelen dat je samen wakker ligt op de muziek van je buurtbewoners? Is dat dan agressief bejegend worden door de begeleiding die er voor moet zorgen dat de overlast beperkt wordt? Is dit Nederland waar de daders slachtoffers zijn? Waar de buurtbewoners zeikerds zijn en de RIBW bewoners gezien hun achtergrond met een fluwelen handschoen worden beschermd? 

Vragen vragen. Wie gaat me antwoorden? 

Overlast: kenteken gesloopt

Enkele weken geleden had een buurman een aanvaring met een bewoner op straat. Hij vroeg m of hij niet zo vuil wilde kijken. Het antwoord verrassend genoeg: Ik bepaal zelf wel naar wie ik vuil kijk. En ik kijk gewoon vuil naar jou. Dat is een lekkere opsteker. Dan weet je dat.

Wel heel raar dat een week later het nummerbord van de buurman van zijn auto gesloopt was. De auto had 2 dagen stilgestaan en de auto van zijn vrouw stond er voor. Het kon dus niet van een aanrijding met een trekhaak zijn geweest. Het was handmatig vandalisme.

Wederom kan een en ander niet worden toegeschreven aan het RIBW huis. Echter verdacht is het wel. Wie draait er hier weer op voor de schade? U raadt het al de buurman zelf.

Overlast in een vogelvlucht

Tijdens de laatste vergadering met de burgemeester van Bussum, Henk Heijman, over de overlast die door de buurt ervaren wordt van het RIBW huis, vroeg iemand: "Wat is nou aanvaardbare overlast en wat niet?" Hierop kwam een warrig verhaal over samenleving en samen leven en dingen van elkaar tolereren. Echter, we zaten daar omdat de grens van het toelaatbare allang was overschreden en als het je tot HIER zit dan is er weinig meer dat je kunt accepteren.

Maar goed waaruit bestaat de overlast dan? Uit de vergaderingen met de buurt blijkt wel dat iedereen die in de buurt woont overlast ervaart. Niet alleen de mensen aan de zijkant van het pand, maar zeker ook aan de voorkant en ook aan de tuinkant.

Aan de zijkant heb je glas op straat, intimiderend gedrag, schreeuwen naar medebewoners en omwonenden, te luide muziek, rotzooi uit het raam gooien, op je achterwiel van je scooter net aan auto's missen, vol gas op je scooter door de straat scheuren en natuurlijk uit het raam en bij de zijdeur blowen en natuurlijk bij buren op de vensterbank blowen en bier drinken.

Aan de voorkant heb je schreeuwen, rondhangen, rotzooi op straat, rotzooi in tuinen gooien en s nachts op straat zwerven en zich bij omwonenden in de tuin bevinden.

Bij de Mariaschool hebben ze last van pal voor de deur blowen, dealen op het parkeerterrein, op het dak van de school klimmen, intimiderend gedrag en in de tuin klimmen.

Als je het zo leest geloof je het bijna niet. Volgende keer zal ik meer specifieke gevallen beschrijven.

Was ik bijna nog het vuurwerk vergeten... dat kan uit ramen alle kanten op vliegen.

Overlast deze week - tot nu toe

De week is pas 3 dagen oud en nu al 3 nachten onrustig.

Maandagnacht
De deur slaat dicht met een klap waarvan ik rechtop in mijn bed zit. "YO G geef me die 4 namen. Ik maak ze helemaal af. Geef me die fokking namen G." wordt er door een man geschreeuwd. Nogmaals wordt het afmaken van een of meerdere mensen benadrukt op schreeuw niveau, waarop een vrouw roept: "Laat me los, laat me met rust." "Ik doe je niks, maar geef me die name of ik maak jou af." Zo gaat het nog even door. Ik hoor weer een deur slaan. Mensen lopen weg elkaar een joint belovend en er is al gebeld ze hebben ons nummer. Na een aantal minuten begint het rumoer weer en wordt er weer gesproken over het afmaken van mensen. Daarna rust. Geen begeleiding te zien op straat. Melding gedaan. Nu 3 dagen later nog niks op gehoord.

Dinsdagavond
Ik moet toegeven het was pas kwart over elf. Mensen in de achtertuin praten en lachen veel te luid een occasional Godverdomme komt er boven uit. Ik wil graag slapen. Mijn vrouw belt en legt uit dat dit nacht 2 is en dat we begrepen hebben dat het na 10 uur rustig moet zijn. Begeleiding geeft aan geen idee te hebben dat het nacht 2 al is. De overdracht werkt dus prima. Hierna wordt het overigens rustig.

Woensdagnacht
Om half 2 begint het feest. Ambulance in de straat. An sich natuurlijk goed dat die komen als er iets is. Als er iets is dan. Uiteindelijk vertrekken die rond 2 uur. Zonder iemand mee te nemen. Wat wel jammer is dat het tot half 3 onrustig blijft en ik mensen op luide toon hoor praten. Als er echt iemand geholpen is hulde voor de hulpverleners en vervelende voor diegene. Echter voor mij is het nacht 3 die onrustig is. Ik hoop dat het volgende week winter wordt. Dan zitten ze allemaal binnen met de ramen dicht.

Wat moet er allemaal gebeuren voor er de ambtelijke machine begint te draaien?

De afgelopen maanden is er al best wel veel gebeurd. We hebben overleg gehad met medewerkers van het RIBW. We hebben al 2 keer met de burgemeester om de tafel gezeten. Maar daarvoor heel lang niets. Dat verbaast me ook zo.

Als één persoon bij mij 20 keer per jaar aanbelt om geluidsoverlast te melden dan ga ik me op een gegeven moment afvragen of dat misschien met mij te maken heeft. Als er meerdere personen zo vaak voor de deur staan dan moet je je toch realiseren dat er iets aan de hand is. Dat is absoluut niet gebeurd bij het RIBW huis. Meldingen kwamen binnen, werden als incidenten afgedaan en dat was het.

De ambtelijke machine

Afgelopen dinsdagavond het tweede overleg gehad op het gemeentehuis. Daarbij was Dhr. Joosten (directeur RIBW) aanwezig en die zei dat hij zich kapot is geschrokken van de klachten en hoever het heeft mogen komen. Of dat een oprechte reactie of een politieke was dat kan ik niet beoordelen. Maar goed dat geeft dus aan hoe serieus de buurt de afgelopen jaren is genomen. Niet. Leuk dat je komt klagen maar daar blijft het wel een beetje bij. Een beetje zoals UPC zijn klachtenafhandeling deed in de beginjaren. Wat die dag niet werd afgehandeld werd aan het einde van de dag in de vuilnisbak gegooid. Dat is serieus hoe UPC met uw klachten om ging!

Hoe hebben we het dan toch zover gekregen dat er daadwerkelijk iemand ging luisteren? Samenwerken en herrie maken richting officiële instanties. Als u dit leest en u bent omwonende van een RIBW huis ergens in Nederland en u ervaart structurele overlast. Dan heb ik maar één advies voor u: Verenigt u en ga herrie maken. Ga met zijn allen bellen en mailen (cc elkaar) naar politie, buurtagenten, lokale overheden, kranten, politieke partijen. Dan en alleen dan wordt u serieus genomen.

Hoe zoiets begint

In 1999 zijn er in de Mariastraat een aantal oude huizen gesloopt. Zij moesten plaats maken voor iets nieuws. Dat nieuwe werd het RIBW huis.

Een aantal van de buurtbewoners van nu woonden er toen ook al. Van hen komt deze overlevering. Het huis werd aan de buurt gepresenteerd als een huis voor mensen die weer op weg geholpen moesten worden om hun plekje in de maatschappij te vinden. Dat klonk voor iedereen (sociale mensen als ze zijn) als een heel mooi plan. Tijdens bijeenkomsten op het gemeentehuis is meerdere malen (door de toenmalige wethouder) verzekerd dat er niet meer overlast zou zijn dan wanneer er een gezin zou komen wonen.

Dat is niet de waarheid gebleken. Door de jaren heen is er overlast geweest. Dit was meer af dan toe. Dus er viel mee te leven. Een aantal keer ging het toch mis. Een bewoner vond het normaal om auto's te bekrassen met sleutels en een ander had een fetish voor zijn overbuurvrouw. Deze bewoner heeft uiteindelijk bij haar ingebroken en haar trouwfoto's gestolen om zich er mee te plezieren.

Verder was er de jaarlijks terugkerende geluidsoverlast als de zomer begon. Ja want binnen roken is vervelend, dus dat moet met het raam open en de muziek kan dan niet zachter. Sommigen begrepen dit anderen bleven dit als de normale gang van zaken beschouwen. Hierover is door ons de afgelopen jaren minimaal 50x geklaagd bij de leiding van het RIBW huis. Reacties varieerden dan van "vervelend zeg" tot "welk kamernummer gaat het om" en af en toe werd er ook wel adequaat gereageerd. Maar genoeg over de overlast daarover later meer.

Ondertussen blijkt dat de regels van het spel door de overheid zijn veranderd. De bewoners van het eerste uur die een beetje raar waren zijn ingewisseld door jongeren vanaf 16 jaar (dit was 21 of 23..) met een dubbele problematiek. Een enkele problematiek is niet meer voldoende om hier terecht te kunnen. Even uitleggen wat een dubbele problematiek is dan heb je EN een psychische aandoening EN een drank en/of drugs verslaving. Dus beeld je even in jongeren die niet in staat zijn voor zichzelf te zorgen met een psychische aandoening en een hang naar drank en drugs met 21 man bij elkaar in een huis tegen het centrum van Bussum aan. Wat kan daar nou mis gaan???

In dit spel worden de regels eenzijdig veranderd zonder dat mee te delen en zonder dat de andere spelers er uit kunnen stappen. Dat voelt niet helemaal als fair.

Maar goed, zo is het dus begonnen.

Een melding van overlast doen

Afgelopen maanden zijn er een aantal overleggen geweest. Waarin naar voren komt dat iedereen zijn best doet, er geen garanties kunnen worden gegeven en er reactief wordt gereageerd door de leiding van het RIBW.

Mocht de reactieve aanpak nou niet werken en er overlast blijven dan is het verstandig en handig om hier melding van te blijven maken. Het enige dat u hiervoor hoeft te doen is op de onderstaande link te klikken en de mail aan te vullen. Wel zo handig!

Melding overlast doen << klik hier

Blijft u ook vooral dit blog lezen om vanaf nu de aparte overlast gevallen voorbij te zien komen. We zullen proberen zoveel mogelijk te documenten en te ondersteunen met foto en video materiaal.