Gelukkig was daar onze wijkagent F. Lokhorst. Die zag wel in dat meerdere klagende buren rook betekent. En waar rook is is vuur. Na wat heen en weer mailen werden we ineens serieus genomen. Althans er gebeurde iets. Er kon gepraat worden.
Op 14 april is het eerste overleg georganiseerd door dhr Lokhorst en het RIBW. Verwacht werd dat er een aantal mensen zouden zijn. Het bleek een volledig volle zaal te zijn met afvaardiging uit de hele buurt. Om de beurt mochten we vertellen waar de overlast uit bestond. Het bleek dat echt aan alle kanten van het RIBW huis overlast werd / wordt ervaren. Dit was voor iedereen wel een beetje een verrassing. Wel een verrassing met een beetje zure bijsmaak.
Vanuit het RIBW werd aangegeven dat dit als zeer ernstig werd ervaren en dat de afgelopen jaren niet echt serieus is omgesprongen met klachten. Letterlijk: Er is te vaak gekozen voor de kant van de bewoners. Met de hand over het hart gestreken als er weer een omwonende kwam klagen over geluidsoverlast of iets anders.
Maar goed. We werden dus ineens wel serieus genomen. Dat voelde goed. Vol goede moed gingen we allemaal naar huis. Er zou overlegd worden bij het RIBW en we zouden er binnen 2 weken van horen.
Na 11 dagen maar een mail gestuurd dat ik niet wederom de teleurgestelde wilde zijn als de 14 dagen voorbij waren en er geen terugkoppeling was. Nog net binnen de 14 dagen terugkoppeling gekregen.
Tekst integraal hieronder opgenomen, namen verwijderd.
Aan de buurtbewoners van Mariastraat 16
Bussum, 25 april 2014
Betreft: Informatie aan buurt mbt overlast
Beste buurtbewoners, Hierbij willen wij jullie op de hoogte brengen van de activiteiten die wij in verband met de overlast in gang hebben gezet en wat wij verder nog gaan doen. Wij zien dit als een eerste bericht om jullie te informeren en willen dit frequent blijven doen.
De buurbijeenkomst bij Bel Ami met de buurt was indrukwekkend en verhelderend. Wij zijn meer wakker geschut door de ervaringen van de buurtbewoners en streven naar een goede samenwerking om de overlast tot een minimum te reduceren.
Concreet zien wij de volgende acties voor ons weggelegd (deze zijn al gedaan of worden binnenkort uitgevoerd):
- Strakker beleid
Wij voeren vaker controles uit. Concreet houdt dit in: onverwachte kamercontroles, vaker rondes in het pand doen, geluidsinstallaties innemen bij aanhoudende geluidsoverlast, verbaal geweld (en ook ander ongewenst gedrag) wordt niet getolereerd. Wij gaan ons sanctiebeleid hierop verder aanscherpen.
- Communiceren
Wij gaan een zwartboek bijhouden van de overlast. Als er meldingen zijn van overlast, willen wij zoveel mogelijk informatie hebben over de inhoud van de overlast en de veroorzaker, zodat wij hierop adequaat kunnen handelen. Ook willen wij aan de buurt terug laten weten wat er met een melding van overlast is gedaan.
Daarnaast wordt overlast en het gedrag van onze bewoners in de buurt met regelmaat in de groepen besproken. We willen ook op korte termijn een bijeenkomst met onze bewoners houden over overlast en daar de politie bij betrekken.
Gezien de situatie die nu is ontstaan willen wij maandelijks een bericht versturen over de gang van zaken (incl. mogelijke overlast en onze acties die daaruit zijn voortgekomen)
Wij gaan dus zelf meer handelen naar onze bewoners als wij zelf (dreigend) overlast signaleren. We merken echter ook dat we de buurt nodig hebben om duidelijk in beeld te hebben wat voor overlast er is en om wie het gaat op het moment van het incident (dit laatste is voor ons belangrijk, zodat we ook onze maatregelen kunnen nemen naar de betreffende bewoner). We hopen dat de buurtbijeenkomst een eerste stap was in een dialoog met de buurt, die verder vervolg kan krijgen.
De relatie met de buurtbewoners is voor ons en onze bewoners belangrijk. Wij zien de hoge opkomst bij de buurtbijeenkomst als een teken dat de overlast te hoog is opgelopen en doen er alles aan om eventuele overlast te beperken en het vertrouwen van de buurt terug te krijgen.
We willen het niet laten bij de onlangs gehouden buurtbijeenkomst en deze informatiebrief, maar willen een structureel contact met de buurt onderhouden.
En dat was dat. Dit is deel 1 in een reeks verhalen over overleggen over overlast. De komende weken zal ik vertellen wat er daarna allemaal is overlegd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten